Απαντήσεις...

Για την Αμαλία - συνέχεια

Ενημερώνω τους φίλους και τις φίλες που έστειλαν σχόλια σχετικά με τις απαντήσεις των Υπουργών ότι ακόμη δεν έχουμε λάβει την απάντηση του κατεξοχήν αρμόδιου Υπουργού Υγείας. Την περιμένω και ελπίζω να είναι ειλικρινής και ουσιαστική. Θυμίζω επίσης ότι σύμφωνα με την απάντηση του Υπουργού Δικαιοσύνης για την υπόθεση της Αμαλίας έχει αρχίσει ποινική προκαταρκτική εξέταση. Θα παρακολουθούμε την εξέλιξη.

Για τον ανοικτό διάλογο γύρω από το θέμα "Μπλογκόσφαιρα και κοινωνία"

Διαβάζω με προσοχή και καταγράφω όλες τις παρατηρήσεις. Σημειώνω δύο μόνον σκέψεις:
Οι συμπεριφορές των κομμάτων και των πολιτικών εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό και από τα κριτήρια που διαμορφώνουν τις πολιτικές επιλογές και τις εκλογικές προτιμήσεις των πολιτών. Βέβαια οι πελατειακές σχέσεις δεν είναι ισότιμες. Δεν εξομοιώνω τις ευθύνες του κάθε πολιτικού προσώπου με τις ευθύνες του κάθε πολίτη ατομικά.
Συγκρίνω όμως τις ευθύνες του πολιτικού συστήματος με τις ευθύνες της κοινωνίας των πολιτών συνολικά. Δυστυχώς οι πολίτες ως εκλογείς επιβραβεύουν και πάντως ανέχονται πολιτικές, επικοινωνιακές και πελατειακές συμπεριφορές που κάποιοι άλλοι πολίτες (ελπίζω όχι οι ίδιοι) καταγγέλλουν και πολύ ορθά κάνουν.
Θα ήταν κατά τη γνώμη μου πολύ χρήσιμο επίσης αν ο κάθε πολίτης αναλογιζόταν πως χρησιμοποιεί την όποια εξουσία διαθέτει κάποια στιγμή (π.χ. ως δημόσιος υπάλληλος ή και υπάλληλος μιας κοινωφελούς επιχείρησης, ως δημοτικός, νομαρχιακός ή διαμερισματικός σύμβουλος , ως μέλος της διοίκησης κάποιου σωματείου ή ιδρύματος, ως μέλος της διοίκησης κάποιου επιμελητηρίου ή κάποιου επαγγελματικού σωματείου, ως ένορκος, ως πραγματογνώμονας ή εκτιμητής κ.ο.κ.).
Εγώ (και μέσα από το διάλογο στο μπλογκ, αλλά κυρίως μέσα από την καθημερινή επαφή με τους πολίτες) προσπαθώ πάντα να αντιδρώ ως πολίτης και όχι ως πολιτικός απέναντι στα προβλήματα. Δεν μπορώ όμως να παραβλέπω την εμπειρία που έχω αποκομίσει από την κυβερνητική μου θητεία. Ξέρω πόσο μεγάλα είναι τα προβλήματα. Πόσο δύσκολο είναι να επιβάλεις το αυτονόητο, να κινητοποιήσεις το κάθε είδους προσωπικό του κράτους, να πείσεις την τοπική κοινωνία ή επιμέρους ομάδες για την ανάγκη να γίνουν κάποια πράγματα στο όνομα του γενικότερου συμφέροντος. Πόσο εύκολα φεύγει ο χρόνος. Γι΄αυτό χρειάζεται να σκέπτεται -νομίζω- ο καθένας μας πως θα αντιδρούσε αν είχε την ευθύνη για κάποιο θέμα σε κάθε δυνατό επίπεδο: Από το υψηλότερο πολιτικό έως το χαμηλότερο τεχνικό και υπηρεσιακό.

Για την καταστροφή της Πάρνηθας και τις άλλες περιοχές της χώρας

Στην εποχή μας το κράτος και άρα η κυβέρνηση οφείλει να είναι ικανός και αποτελεσματικός διαχειριστής κρίσεων. Κρίσεων κάθε είδους: Από την εξωτερική πολιτική και την άμυνα, έως τη λειτουργία των χρηματοοικονομικών μηχανισμών και από τους θεσμούς μέχρι τις φυσικές καταστροφές. Ως διαχειριστής κρίσεων η κυβέρνηση έδειξε στην αρχή της θητείας της αμηχανία – θυμίζω το Σινούκ – , στη συνέχεια περίεργες υστεροβουλίες – θυμίζω τις υποκλοπές- για να καταλήξει στην απόλυτη και παταγώδη ανικανότητα. Θυμίζω το «Sea Diamond» και τώρα τον καταστροφικό απολογισμό της προηγούμενης εβδομάδας με κορυφαίο, αλλά όχι μόνο ζήτημα την Πάρνηθα. Η κυβερνητική πολιτική στα σώματα ασφαλείας, η αίσθηση κομματικής ιδιοκτησίας του κράτους, η πορεία της ΔΕΗ όλη την τριετία, η απουσία επαγγελματισμού, πολιτικών αντανακλαστικών και κοινής λογικής είχαν αυτό το αποτέλεσμα. Το ΠΑΣΟΚ δεν επιχαίρει. Στέκεται κοντά στους πληγέντες. Στηρίζει τους πυροσβέστες, τους τεχνικούς της ΔΕΗ και όλους όσους αγωνίζονται στο μέτωπο της κρίσης. Παροτρύνει τους πολίτες και τις οργανώσεις της κοινωνίας να μετέχουν μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση σε έναν κεντρικό σχεδιασμό πολιτικής προστασίας που δυστυχώς όμως είναι άτεχνος και ατελής. Υπάρχουν φυσικά και πολιτικές ευθύνες. Δεν χρειάζεται να τις καταλογίσει το ΠΑΣΟΚ. Τις καταλογίζει η κοινή συνείδηση της κοινωνίας.