Εθνική τραγωδία και εκλογές

Ποτέ άλλοτε, όχι μόνον μετά την μεταπολίτευση, αλλά και μετά το 1950, η χώρα δεν πηγαίνει σε εκλογές μέσα σε τόσο βαριά ατμόσφαιρα. Με μια μεγάλη καταστροφή σε εξέλιξη, με τον αριθμό των νεκρών να αυξάνει, με εκτεταμένες υλικές απώλειες, με μία οικολογική καταστροφή να έχει ήδη συντελεστεί και να επεκτείνεται σε πολλές περιοχές της χώρας.
Δεν θα αναφερθώ σε κανένα από τα θέματα που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως απόπειρα κομματικής προεκλογικής εκμετάλλευσης της κατάστασης. Προσπαθώ να αποφύγω τις αυτονόητες αναφορές στην ικανότητα, την επάρκεια και τα αντανακλαστικά προσώπων, θεσμών και μηχανισμών.
Η ένταση και η έκταση των πυρκαγιών ήταν και είναι σίγουρα ασυνήθιστη, όχι όμως απρόβλεπτη. Αυτό είναι το ζήτημα. Η ικανότητα πρόγνωσης και διαχείρισης των κρίσεων στις διαστάσεις που αυτές προσλαμβάνουν πλέον στην εποχή μας.
Η εθνική τραγωδία μας αναγκάζει άλλωστε να επαναπροσδιορίσουμε το ίδιο το πεδίο της πολιτικής και τα βασικά του προτάγματα. Η προστασία του περιβάλλοντος και η ασφάλεια των πολιτών απέναντι στις φυσικές καταστροφές έχουν καταστεί ζητήματα ίσης αξίας και σημασίας με την εθνική άμυνα, την ακεραιότητα της χώρας, την εξωτερική κυριαρχία, τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Αν πολιτικό είναι ο,τιδήποτε έχει δημόσιο ενδιαφέρον και πρωτίστως ο,τιδήποτε σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με τις λειτουργίες και την αποστολή του κράτους, τότε το κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα είναι η ικανότητα του κράτους και άρα της εκάστοτε κυβέρνησης να διαχειρίζεται κρίσεις.
Η Δημοκρατία λειτουργεί όμως και υπό πίεση. Μόνο η λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών μπορεί να εκτονώσει καταστάσεις και να δώσει προοπτική. Γι΄ αυτό και δεν προβλέπεται καμία συνταγματική διαδικασία και δυνατότητα αναβολής των εκλογών. Από την στιγμή που διαλύεται η Βουλή είναι υποχρεωτική χωρίς καμία εξαίρεση η προκήρυξη και η διεξαγωγή των εκλογών μέσα σε τριάντα το αργότερο ημέρες. Αυτό συμβαίνει ακριβώς γιατί το Σύνταγμα δεν θέλει να παρατείνεται αυτή η δημοκρατική εκκρεμότητα. Δεν θέλει να είναι υπό αίρεση η ύπαρξη και η νομιμοποίηση του βασικού οργάνου του πολιτεύματος μας που είναι το Κοινοβούλιο.
Όλη συνεπώς η φημολογία για αναβολή των εκλογών δεν έχει καμία συνταγματική βάση. Πολύ περισσότερο θεωρώ δημοκρατικά τραγική και πολιτικά προκλητική ακόμη και την φημολογία για δήθεν εφαρμογή του άρθρου 48 του Συντάγματος, δηλαδή για κήρυξη της χώρας σε κατάσταση πολιορκίας!
Μετά την αναθεώρηση του 1986 και η αρμοδιότητα αυτή του Προέδρου της Δημοκρατίας έχει τεθεί κάτω από πολύ αυστηρές προδιαγραφές και υπό τον διαρκή έλεγχο της Βουλής. Ακόμα όμως και στην περίπτωση αυτή, χωρίς να υπάρχει πόλεμος ως πραγματική και όχι μόνο ως νομική κατάσταση, δεν μπορούν να αναβληθούν οι προκηρυγμένες εκλογές. Θέλω να ελπίζω ότι όλα αυτά είναι μία σπερμολογία χωρίς υποκινητές και χωρίς βάση. Όποιος άλλωστε προσπαθήσει να παίξει με τους δημοκρατικούς θεσμούς θα αποδειχθεί όχι μόνο ανιστόρητος και ανόητος, αλλά και πολιτικά αυτοκτονικός.
Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι υπάρχει ένα διάχυτο αίσθημα απογοήτευσης από το πολιτικό σύστημα και ιδίως από τα κόμματα εξουσίας, ένα αίσθημα που καλλιεργείται από κάποιους που ίσως βολεύονται από την γενίκευση και τη διάχυση της ευθύνης. Μόνον που δεν κυβερνούμε ούτε διαρκώς ούτε όλοι μαζί. Ο καθένας κρίνεται για τους χειρισμούς του και τη θητεία του και έχει την ευθύνη των τυχερών, όπως θα λέγαμε στο αστικό δίκαιο. Η πολιτική ευθύνη είναι άλλωστε όχι μόνο υποκειμενική, αλλά και αντικειμενική, όχι μόνον ατομική, αλλά και συλλογική, όχι μόνον τυπική , αλλά και διάχυτη.
Η εθνική και κοινωνική συνοχή είναι πάντα το μεγάλο ζητούμενο μέσα στις σύγχρονες αποδιαρθρωμένες και αμήχανες μεταβιομηχανικές κοινωνίες. Αυτή δεν τη βρίσκει όμως κανείς μέσα από τις θεωρίες της συνωμοσίας, τους υπαινιγμούς, τις πόζες, αλλά μέσα από την ενεργοποίηση των πολιτών, τους θεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης στο χαμηλότερο δυνατό και πρακτικό επίπεδο, στην ανάπτυξη του αισθήματος ότι ανήκουμε σε έναν τόπο με υπόσταση, με ιστορία, με δυνατότητες που μπορεί να κινηθεί με αισιοδοξία και προοπτική, που μπορεί να ανορθωθεί.
Αν υπάρχουν πολίτες που νοιώθουν ότι υποαντιπροσωπεύονται, ότι η πολιτική δεν τους εκφράζει, ότι αυτοί έχουν να κάνουν πράγματα πολύ περισσότερα και πολύ καλύτερα απ΄ ότι όσοι μετέχουμε επίσημα στο πολιτικό γίγνεσθαι, έχουν καθήκον να διεκδικήσουν τη συμμετοχή τους και το δικό τους ενεργό ρόλο, αναλαμβάνοντας και τις ευθύνες που αναλογούν στο ρόλο αυτό.

Εκλογές και Μπλογκόσφαιρα ΙΙ

Ευχαριστώ θερμά όσους διατύπωσαν προσωπικές ευχές για τις εκλογές.
Προσυπογράφω όλα τα σχόλια που τονίζουν την ανάγκη να διαφυλάσσεται όλο το επίπεδο του πολιτικού πολιτισμού και να διατυπώνεται ένας πολιτικός λόγος βασισμένος σε επιχειρήματα και αποχρώσεις και όχι ένας λόγος απλουστευτικός, δημαγωγικός και συνθηματολογικός.
Πολλά σχόλια αφορούν την αποχή από τις εκλογές ή την απορριπτική στάση των πολιτών απέναντι στα κόμματα και κυρίως στα δύο κόμματα εξουσίας.

Μετά την αναθεώρηση του 2001, η αποχή από την ψηφοφορία δεν συνεπάγεται καμία απολύτως κύρωση. Η ψήφος είναι υποχρεωτική, αλλά η μη άσκηση του εκλογικού δικαιώματος δεν τιμωρείται. Η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία δεν είναι νομικά αναγκαστική, αλλά πολιτικά και δημοκρατικά επιβεβλημένη. Η αποχή αλλοιώνει τη βάση υπολογισμού των ψήφων και άρα τον ίδιο τον συσχετισμό των κοινοβουλευτικών δυνάμεων. Υπό την έννοια αυτή, η αποχή, ενώ μπορεί να έχει ως αφετηρία μία διάθεση διαμαρτυρίας, δεν προσμετράται ως τέτοια. Είναι όμως αντιφατικό ευαίσθητοι πολίτες να παραιτούνται από την δυνατότητα επηρεασμού του εκλογικού αποτελέσματος και του κοινοβουλευτικού συσχετισμού.
Διαβάζω πάντα με μεγάλη προσοχή τις αντιρρήσεις και τις επιφυλάξεις ως προς την ικανότητα του ΠΑΣΟΚ να διατυπώσει μία εναλλακτική πρόταση εξουσίας και κυρίως τις επιφυλάξεις ως προς το αν το ΠΑΣΟΚ αφομοίωσε τα αίτια της ήττας του 2004. Είναι αλήθεια ότι η ένταση των τελευταίων μηνών γύρω από θέματα όπως τα ομόλογα, οι πυρκαγιές και οι πανελλαδικές εξετάσεις δεν άφησε πολλά περιθώρια για συζήτηση γύρω από το πρόγραμμα που παρουσίασε το ΠΑΣΟΚ ήδη από το Μάρτιο του 2007. Η προγραμματική αυτή πρόταση υπάρχει στην ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ και θα ήμουν ευτυχής αν μπορούσαμε να συζητήσουμε γύρω από τα επιμέρους σημεία της με κάποιο πιο συγκεκριμένο τρόπο.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι οι πολίτες δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην αξιοπιστία των προσώπων απ΄ ότι στην πληρότητα ή την γενναιοδωρία των προγραμματικών εξαγγελιών. Θέλουν ένα ΠΑΣΟΚ όχι μόνο κυβερνητικά αποτελεσματικό και πολιτικά αξιόπιστο, αλλά και κοινωνικά ευαίσθητο. Θέλουν να γνωρίζουν και να έχουν πειστεί ότι όταν κρίνονται κρίσιμα διλήμματα οι απαντήσεις που θα δίνει μία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα διέπονται από μία γνήσια προοδευτική και φιλολαϊκή αντίληψη. Αυτό είναι ένα στοίχημα που μένει πάντοτε ανοικτό και ελπίζω να το κερδίζουμε. Ξέρουμε ότι ο χρόνος θα τρέχει πολύ γρήγορα, ότι οι απαιτήσεις θα είναι πολλές, τα κριτήρια πολύ αυστηρά. Θέλουμε να ανταποκριθούμε. Δεν θέλουμε να βρισκόμαστε υπόλογοι απέναντι σε πολίτες που μας έδωσαν και πάλι την εμπιστοσύνη τους και στη συνέχεια ενδέχεται να θεωρήσουν ότι η εμπιστοσύνη αυτή προδόθηκε. Πιστεύω ότι αυτή είναι η καλύτερη δυνατή αφετηρία τόσο για το εκλογικό αποτέλεσμα όσο για την μετεκλογική πορεία μιας νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Εκλογές και Μπλογκόσφαιρα

Η προκήρυξη των εκλογών επιδρά αναγκαστικά και στην ατμόσφαιρα της μπλογκόσφαιρας. Ο χρόνος κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου συμπυκνώνεται υπερβολικά. Όλα αποκτούν πιο κρίσιμες διαστάσεις γιατί οι πολίτες πρέπει να διαμορφώσουν την εκλογική τους απόφαση. Αυτό γίνεται συνήθως μέσα σε ένα συμβατικό πλαίσιο που είναι τις περισσότερες φορές απλουστευτικό και συνθηματολογικό. Η προεκλογική αντιπαράθεση όμως οργανώνεται κατά βάση ραδιοτηλεοπτικά. Δύσκολα επιτρέπει να αναπτυχθεί ένας συστηματικός και πλήρης προγραμματικός λόγος.
Δεν θέλω η ένταση και οι όποιες σκοπιμότητες της προεκλογικής περιόδου να αλλοιώσουν τη σχέση που έχουμε διαμορφώσει μέσα από το «πολιτικό ημερολόγιο». Δεν θέλω να επαναλαμβάνω εδώ πράγματα που λέγονται σε άλλους χώρους ή στα μέσα ενημέρωσης. Πιστεύω όμως ότι μπορούμε να συνεχίσουμε το διάλογό μας για τα θέματα που εσείς θέλετε να θέτετε. Θα μετέχω όσο μπορώ πιο συστηματικά στο διάλογο αυτό, προσπαθώντας να απαντώ στα ερωτήματα σας.
Ευχαριστώ όλες και όλους που μου έστειλαν φιλικά μηνύματα συμπαράστασης και ευχές.
Ευχαριστώ όλους και όλες που με την σκληρή κριτική τους στρέφουν την προσοχή μου σε διάφορα κρίσιμα θέματα ή μου επισημαίνουν ρεύματα που υπάρχουν στο εσωτερικό της κοινωνίας.

Νέα ερώτηση...

"Με εξέπληξε δυσάρεστα η 72859/9.7.2007 απάντηση του κ. Υπουργού Υγείας στην ερώτηση και την αναφορά μου για τη γνωστή τραγική υπόθεση της Αμαλίας Καλυβινού και της ιστοσελίδας της. Μετά από σαράντα ολόκληρες ημέρες (1.6.2007 η ερώτηση, 10.7.2007 η απάντηση), κατά παράβαση του Κανονισμού της Βουλής, το κατεξοχήν αρμόδιο Υπουργείο δεν έχει να πει τίποτα συγκεκριμένο ! Αρκείται να πει ότι τα θέματα που έθιξε η Αμαλία στην ιστοσελίδα της «αποτελούν το περίγραμμα μερικών από τα πιο σοβαρά θέματα στο χώρο της υγείας αλλά και της δημόσιας διοίκησης γενικότερα», ότι πολλά από αυτά έχουν καταγραφεί στην έκθεση ελέγχου του Σώματος Επιθεωρητών υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας και ότι η ιστοσελίδα … μελετάται! Στο μεταξύ όμως ο κ. Υπουργός Δικαιοσύνης απάντησε ότι ήδη έχει παραγγελθεί και διεξάγεται ποινική προκαταρκτική εξέταση για όλες τις καταγγελίες της Αμαλίας, ο δε κ. Υπουργός Απασχόλησης προσπάθησε (ανεπιτυχώς μεν, αλλά προσπάθησε) να μεταφέρει απάντηση των υπηρεσιών του ΙΚΑ ως προς τις συγκεκριμένες αναφορές της Αμαλίας για τις διαδικασίες έγκρισης των φαρμάκων που είχε ανάγκη.
Ερωτάται συνεπώς ο κ. Υπουργός
1. Έχει συνεννοηθεί και συντονιστεί με τους κ.κ. Υπουργούς Δικαιοσύνης και Απασχόλησης;
2. Τι μέτρα πρόκειται να λάβει για τη διερεύνηση των συγκεκριμένων και επώνυμων καταγγελιών της Αμαλίας; Δεν υπάρχει ούτε ένας γιατρός του ΕΣΥ από όσους αναφέρονται δυσμενώς στην ιστοσελίδα της Αμαλίας που να πρέπει να ελεγχθεί; Δεν υπάρχει ούτε μία πρακτική ή μία διαδικασία από όσες μνημονεύει μέσα από την εμπειρία της η Αμαλία που να απαιτεί άμεση επέμβαση του αρμόδιου Υπουργού έστω για την βελτίωση της; Δεν προέκυψε η ανάγκη να χορηγηθεί καμία οδηγία στις ΔΥΠΕ και τα νοσοκομεία του ΕΣΥ; Δεν προέκυψε η ανάγκη για κάποια παρέμβαση και απλούστευση στις σχέσεις μεταξύ ΕΣΥ και ΙΚΑ;"

Απάντηση του Υπουργού Υγείας για την Αμαλία...

Με λύπη μου δίνω στη δημοσιότητα την απάντηση που με καθυστέρηση έδωσε ο Υπουργός Υγείας για το θέμα της Αμαλίας. Τα σχόλια μου περιττεύουν. Το θέμα είναι απολύτως ανοικτό και δεν θα το αφήσουμε να ξεχαστεί. Θα σας ενημερώνω σχετικά.

"Απαντώντας στην με αρ. 8711/1-6-2007 ερώτηση και 3308/1-6-2007 αναφορά που κατατέθηκαν στην Βουλή από το βουλευτή κ. Ευ. Βενιζέλο χετικά με την ιστοσελίδα της Αμαλίας Καλυβινού, σας γνωρίζουμε ότι τα θέματα που θίγει στην ιστοσελίδα της η θανούσα Αμαλία Καλυβινού αποτελούν το περίγραμμα μερικών από τα πιο σοβαρά θέματα στο χώρο της υγείας, αλλά και της Δημόσιας Διοίκησης γενικότερα.
Τα δεκτικά ελέγχου θέματα που αναφέρονται είναι μέρος όσων έχουν καταγραφεί στην έκθεση ελέγχου του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ) και θα εξακολουθήσουν να αποτελούν στόχο ελέγχου.
Η ιστοσελίδα μελεταται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και αν προκύψουν ειδικότερα και συγκεκριμένα θέματα για εξέταση θα συμπεριληφθούν στον προγραμματισμό και θα ελεγχθούν".

Απαντήσεις...

Για την Αμαλία - συνέχεια

Ενημερώνω τους φίλους και τις φίλες που έστειλαν σχόλια σχετικά με τις απαντήσεις των Υπουργών ότι ακόμη δεν έχουμε λάβει την απάντηση του κατεξοχήν αρμόδιου Υπουργού Υγείας. Την περιμένω και ελπίζω να είναι ειλικρινής και ουσιαστική. Θυμίζω επίσης ότι σύμφωνα με την απάντηση του Υπουργού Δικαιοσύνης για την υπόθεση της Αμαλίας έχει αρχίσει ποινική προκαταρκτική εξέταση. Θα παρακολουθούμε την εξέλιξη.

Για τον ανοικτό διάλογο γύρω από το θέμα "Μπλογκόσφαιρα και κοινωνία"

Διαβάζω με προσοχή και καταγράφω όλες τις παρατηρήσεις. Σημειώνω δύο μόνον σκέψεις:
Οι συμπεριφορές των κομμάτων και των πολιτικών εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό και από τα κριτήρια που διαμορφώνουν τις πολιτικές επιλογές και τις εκλογικές προτιμήσεις των πολιτών. Βέβαια οι πελατειακές σχέσεις δεν είναι ισότιμες. Δεν εξομοιώνω τις ευθύνες του κάθε πολιτικού προσώπου με τις ευθύνες του κάθε πολίτη ατομικά.
Συγκρίνω όμως τις ευθύνες του πολιτικού συστήματος με τις ευθύνες της κοινωνίας των πολιτών συνολικά. Δυστυχώς οι πολίτες ως εκλογείς επιβραβεύουν και πάντως ανέχονται πολιτικές, επικοινωνιακές και πελατειακές συμπεριφορές που κάποιοι άλλοι πολίτες (ελπίζω όχι οι ίδιοι) καταγγέλλουν και πολύ ορθά κάνουν.
Θα ήταν κατά τη γνώμη μου πολύ χρήσιμο επίσης αν ο κάθε πολίτης αναλογιζόταν πως χρησιμοποιεί την όποια εξουσία διαθέτει κάποια στιγμή (π.χ. ως δημόσιος υπάλληλος ή και υπάλληλος μιας κοινωφελούς επιχείρησης, ως δημοτικός, νομαρχιακός ή διαμερισματικός σύμβουλος , ως μέλος της διοίκησης κάποιου σωματείου ή ιδρύματος, ως μέλος της διοίκησης κάποιου επιμελητηρίου ή κάποιου επαγγελματικού σωματείου, ως ένορκος, ως πραγματογνώμονας ή εκτιμητής κ.ο.κ.).
Εγώ (και μέσα από το διάλογο στο μπλογκ, αλλά κυρίως μέσα από την καθημερινή επαφή με τους πολίτες) προσπαθώ πάντα να αντιδρώ ως πολίτης και όχι ως πολιτικός απέναντι στα προβλήματα. Δεν μπορώ όμως να παραβλέπω την εμπειρία που έχω αποκομίσει από την κυβερνητική μου θητεία. Ξέρω πόσο μεγάλα είναι τα προβλήματα. Πόσο δύσκολο είναι να επιβάλεις το αυτονόητο, να κινητοποιήσεις το κάθε είδους προσωπικό του κράτους, να πείσεις την τοπική κοινωνία ή επιμέρους ομάδες για την ανάγκη να γίνουν κάποια πράγματα στο όνομα του γενικότερου συμφέροντος. Πόσο εύκολα φεύγει ο χρόνος. Γι΄αυτό χρειάζεται να σκέπτεται -νομίζω- ο καθένας μας πως θα αντιδρούσε αν είχε την ευθύνη για κάποιο θέμα σε κάθε δυνατό επίπεδο: Από το υψηλότερο πολιτικό έως το χαμηλότερο τεχνικό και υπηρεσιακό.

Για την καταστροφή της Πάρνηθας και τις άλλες περιοχές της χώρας

Στην εποχή μας το κράτος και άρα η κυβέρνηση οφείλει να είναι ικανός και αποτελεσματικός διαχειριστής κρίσεων. Κρίσεων κάθε είδους: Από την εξωτερική πολιτική και την άμυνα, έως τη λειτουργία των χρηματοοικονομικών μηχανισμών και από τους θεσμούς μέχρι τις φυσικές καταστροφές. Ως διαχειριστής κρίσεων η κυβέρνηση έδειξε στην αρχή της θητείας της αμηχανία – θυμίζω το Σινούκ – , στη συνέχεια περίεργες υστεροβουλίες – θυμίζω τις υποκλοπές- για να καταλήξει στην απόλυτη και παταγώδη ανικανότητα. Θυμίζω το «Sea Diamond» και τώρα τον καταστροφικό απολογισμό της προηγούμενης εβδομάδας με κορυφαίο, αλλά όχι μόνο ζήτημα την Πάρνηθα. Η κυβερνητική πολιτική στα σώματα ασφαλείας, η αίσθηση κομματικής ιδιοκτησίας του κράτους, η πορεία της ΔΕΗ όλη την τριετία, η απουσία επαγγελματισμού, πολιτικών αντανακλαστικών και κοινής λογικής είχαν αυτό το αποτέλεσμα. Το ΠΑΣΟΚ δεν επιχαίρει. Στέκεται κοντά στους πληγέντες. Στηρίζει τους πυροσβέστες, τους τεχνικούς της ΔΕΗ και όλους όσους αγωνίζονται στο μέτωπο της κρίσης. Παροτρύνει τους πολίτες και τις οργανώσεις της κοινωνίας να μετέχουν μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση σε έναν κεντρικό σχεδιασμό πολιτικής προστασίας που δυστυχώς όμως είναι άτεχνος και ατελής. Υπάρχουν φυσικά και πολιτικές ευθύνες. Δεν χρειάζεται να τις καταλογίσει το ΠΑΣΟΚ. Τις καταλογίζει η κοινή συνείδηση της κοινωνίας.

Η απάντηση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας για την Αμαλία

Από τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας έλαβα την ακόλουθη απάντηση όσον αφορά το θέμα της Αμαλίας:
"Απαντώντας στις ανωτέρω σχετικές Ερώτηση και Αναφορά, που κατατέθηκαν στη Βουλή από το βουλευτή κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, αναφορικά με το θέμα της υγείας της πρώην ασφαλισμένης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Αμαλίας Καλυβινού, όπως προκύπτει από το ιστολόγιο (blog) της ίδιας στο διαδίκτυο και ειδικότερα για το θέμα της αρμοδιότητάς μας, που σχετίζεται με τη λειτουργία της Ειδικής Επιτροπής φαρμάκων εξωτερικού υψηλού κόστους του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και της έγκρισης των απαιτουμένων φαρμάκων κατά τη διάρκεια της θεραπείας της προαναφερομένης, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Τα κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη από την ως άνω Ειδική Επιτροπή, προκειμένου να γνωματεύσει για την έγκριση θεραπειών υψηλού κόστους, αναλύονται κατά περίπτωση ως κατωτέρω:
1. Θεραπείες με φάρμακα που δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα.
Η Επιτροπή, γνωματεύει όσον αφορά στην αναγκαιότητα θεραπείας με φάρμακα που δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα, αφού προηγουμένως διαπιστώσει την αποτυχία προγενέστερης θεραπείας με κλασικά φάρμακα, ερευνήσει τη διεθνή βιβλιογραφία για άδειες κυκλοφορίας στο εξωτερικό, εγκεκριμένες ενδείξεις, κόστος κλπ. και ελέγξει την πληρότητα και εγκυρότητα των δικαιολογητικών που υποβάλλονται.
Σημειώνεται ότι, βασική προϋπόθεση για την έγκριση φαρμάκων εξωτερικού, αποτελεί η θετική απαντητική βεβαίωση του ΕΟΦ, που επιτρέπει την διακίνηση του υπό εξέταση φαρμάκου για τον συγκεκριμένο ασθενή, ο οποίος αιτείται την χορήγηση αυτού.

2. Θεραπείες για εγκεκριμένη ένδειξη
Η Επιτροπή γνωματεύει θετικά εφόσον συστήνονται για εγκεκριμένες από τον ΕΟΦ ενδείξεις.
Η έγκριση ανανεώνεται-όταν ζητηθεί-εφόσον ο ασθενής ανταποκριθεί στην αγωγή, γεγονός που πιστοποιείται από σχετική εξέταση ή ειδική ιατρική γνωμάτευση.

3. Θεραπείες για μη εγκεκριμένη ένδειξη
Θεραπείες, για μη εγκεκριμένες από τον ΕΟΦ ενδείξεις που παραπέμπονται στην Επιτροπή, λαμβάνουν θετική γνωμοδότηση, εφόσον έχουν ένδειξη σε άλλες χώρες και/ή υπάρχει εκτενής και έγκυρη βιβλιογραφία, η οποία να δικαιολογεί την χορήγηση της εν λόγω θεραπείας στην συγκεκριμένη πάθηση.
Εφόσον ο ασθενής ανταποκρίνεται στην θεραπεία, γεγονός που αποδεικνύεται με ειδικές εξετάσεις ανάλογα με την πάθηση, η έγκριση ανανεώνεται.
Η ανεύρεση των βιβλιογραφικών δεδομένων, καθώς και άλλων στοιχείων περί εγκεκριμένων ενδείξεων σε άλλες χώρες, είναι δυνατή σε διάφορες σελίδες-βάσεις δεδομένων στο ΙΝΤΕRΝΕΤ, όπως, π.χ., στο Medline ή στις σελίδες των Οργανισμών Φαρμάκων Ευρώπης (EMEA) και Αμερικής (FDA).
Σε κάθε περίπτωση που η χορήγηση ενός φαρμάκου απορρίπτεται διότι δεν πληρούνται τα ανωτέρω κριτήρια, ο ασφαλισμένος ενημερώνεται με την πλήρη αιτιολόγηση της απόρριψης.
Στις περιπτώσεις αυτές η Επιτροπή Αθήνας συντάσσει ενημερωτικό σημείωμα (επισυνάπτεται υπόδειγμα).

Ειδικά για την περίπτωση της ασφαλισμένης Αμαλίας Καλυβινού, σύμφωνα με όσα μας πληροφόρησαν οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Από τις 25/1/2005 έως και 8/2/2005 εξετάστηκαν από την Ειδική Επιτροπή αιτήσεις της ασφαλισμένης για την χορήγηση των φαρμάκων TAXOTERE 80mg και GEMZAR 1 gr, η χορήγηση των οποίων και εγκρίθηκε.
Αναφορικά με τις αιτήσεις της ασφαλισμένης για το φάρμακο YONDELIS, οι γνωμοδοτήσεις της Ειδικής Επιτροπής είναι αναλυτικά οι ακόλουθες:
· Συνεδρίαση 41η /7-11-06: Η έγκριση δεν ήταν δυνατή, με βάση την από 25-10-06 απαντητική βεβαίωση του ΕΟΦ (επισυνάπτεται φωτ/φο), σύμφωνα με την οποία «Το ιδιοσκεύασμα δεν έχει άδεια κυκλοφορίας. Ο θεράπων ιατρός θα πρέπει να απευθυνθεί στο Τμήμα Κλινικών Ερευνών για παρηγορητική θεραπεία» .
Στις 22/11/06 προσκομίστηκε στην αρμόδια υπηρεσία του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ μέσω fax , επιστολή του ΕΟΦ (επισυνάπτεται), σύμφωνα με την οποία εγκρίθηκε η χορήγηση του φαρμάκου για την εν λόγω ασφαλισμένη, στο πλαίσιο παρηγορητικής θεραπείας.
· Συνεδρίαση 43η /23-11-06 «Εγκρίνονται 9 vial για 3 μήνες».
· Συνεδρίαση 11η/13-3-07 «Εκκρεμότητα. Να προσκομιστεί συγκριτικός απεικονιστικός έλεγχος, που να επιβεβαιώνει την ανταπόκριση στην θεραπεία».
· Συνεδρίαση 12η/23-3-07 «Εγκρίνονται 9 vial για 3 μήνες. Για επαναχορήγηση να προσκομιστούν πορίσματα ακτινογραφίας και αξονικής θώρακα και σύγκριση με τις προηγούμενες εξετάσεις».
Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι σε περίπτωση αναγκαιότητας επείγουσας χορήγησης φαρμάκων στους ασφαλισμένους, η γραμματεία της Επιτροπής ακολουθεί την διαδικασία προέγκρισης, αυθημερόν, από τον ειδικό ιατρό της Επιτροπής και τα δικαιολογητικά προσκομίζονται εκ των υστέρων, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Αμαλίας Καλυβινού.
Η επώνυμη αναφορά της ασφαλισμένης σε δύο υπαλλήλους της Επιτροπής θεωρείται άδικη διότι οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι έχουν απλώς ως αρμοδιότητα την ενημέρωση των ασφαλισμένων για το πόρισμα της Ειδικής Επιτροπής.
Πάντως, το Υπουργείο, σε συνεργασία με τη Διοίκηση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, έχει ως στόχο την παροχή υγειονομικών υπηρεσιών υψηλού επιπέδου, με σκοπό την πρόληψη, την αποκατάσταση και τη βελτίωση της υγείας των ασφαλισμένων του Ιδρύματος και, κατ’επέκταση, την εξασφάλιση καλύτερης ποιότητας ζωής. Στο πλαίσιο αυτό, λαμβάνει όλα τα μέτρα που κρίνονται αναγκαία για την εξυπηρέτηση του ανωτέρω στόχου και αξιολογεί την υπάρχουσα κατάσταση, καθώς και νέες προτάσεις και διαδικασίες που θα βοηθήσουν στη βελτίωση της εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων".

ό το

Ποινική προκαταρκτική εξέταση για την υπόθεση της Αμαλίας

Στην ερώτηση και την αναφορά που υπέβαλα για την υπόθεση της Αμαλίας, απάντησε ήδη ο Υπουργός Δικαιοσύνης. Αναμένονται βεβαίως οι απαντήσεις των υπουργών Υγείας και Απασχόλησης.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης στην απάντηση του λέει:
"όπως προκύπτει από το υπάριθμ. πρωτ. 63352/11-6-2007 έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, για το διαλαμβανόμενο στη συγκεκριμένη Ερώτηση ζήτημα έχει ήδη σχηματισθεί η με Αριθμό Βιβλίου Μηνύσεων Β07/2498 προκαταρκτική δικογραφία. Η δικογραφία αυτή από την 7η -6-2007 έχει διαβιβασθεί στον 26ο Πταισματοδίκη Αθηνών, προκειμένου να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση για τη διακρίβωση τυχόν τέλεσης αξιόπινων πράξεων".

Μπλογκόσφαιρα και κοινωνία ΙΙ.

Χαίρομαι για την ανταπόκριση που βρήκε το σχόλιο μου «μπλογκόσφαιρα και κοινωνία». Οι περισσότερες από τις απαντήσεις / αντιδράσεις που διατυπώθηκαν διευκρινίζουν ή επισημαίνουν παραμέτρους που και κατά τη δική μου γνώμη ισχύουν.
Ευχαριστώ ιδιαιτέρως αυτούς που επεσήμαναν ότι απευθύνονται σε μένα γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα ενός αντίστοιχου διαλόγου με άλλους πολιτικούς.
Ελπίζω επίσης να μπόρεσα να καταστήσω σαφές ότι δεν αρνούμαι καθόλου την ευθύνη του πολιτικού κόσμου, ούτε εξομοιώνω τις δικές μου ευθύνες με αυτές του κάθε πολίτη.
Προτείνω να αφήσουμε ανοικτή αυτή τη συζήτηση που βρίσκεται στην καρδιά της κοινωνικής και πολιτικής λειτουργίας της μπλογκόσφαιρας. Θα επανέλθω και εγώ σύντομα.

Blogoσφαιρα και κοινωνία

Απαντώ όσο μπορώ πιο συστηματικά σε αρκετά σχεδόν πανομοιότυπα σχόλια για την απογοήτευση των πολιτών από την πολιτική και τους πολιτικούς, την αναξιοπιστία των κομμάτων και των πολιτικών προσώπων, τις τρέχουσες, αλλά και τις διαχρονικές ευθύνες του πολιτικού συστήματος για το σύνολο των προβλημάτων της χώρας.
Τα σχόλια αυτά χρεώνουν με ευκολία τα πάντα στην πολιτική και τους πολιτικούς, αλλά δεν τους πιστώνουν τίποτα για την εξέλιξη της χώρας. Προφανώς οι φίλοι που διατυπώνουν τα σχόλια αυτά με εκλαμβάνουν ως εκπρόσωπο του πολιτικού κόσμου και του πολιτικού συστήματος συνολικά ίσως γιατί δεν έχουν άλλους πολιτικούς συνομιλητές στην blogoσφαιρα.
Φοβούμαι όμως ότι δημιουργείται έτσι η εσφαλμένη εντύπωση ότι η blogoσφαιρα είναι ένας χώρος κοινωνικά «αμόλυντος».Ένας χώρος όπου βρίσκει κανείς μόνο κριτικά σκεπτόμενους πολίτες που κρατούν αποστάσεις από τα κόμματα και το κομματικό σύστημα. Μόνο από πολίτες «αθώους» από κάθε πολιτικό και κοινωνικό αμάρτημα. Πολίτες χωρίς διαχρονικές ευθύνες για τα αποτελέσματα των εκλογών και τις επιλογές του εκλογικού σώματος, χωρίς ευθύνη για φαινόμενα όπως η διαφθορά, η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή, η αυθαίρετη δόμηση και η προσβολή του περιβάλλοντος κ.ο.κ.
Μόνον ενεργούς πολίτες – μέλη της κοινωνίας των πολιτών, με οικολογική ευαισθησία και καταναλωτική συνείδηση με προωθημένες αισθητικές αντιλήψεις, όπως της πολυπολιτισμικότητας και του κοινωνικού φιλελευθερισμού κ.ο.κ.
Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Ή η ειδυλλιακή αυτή περιγραφή δεν ισχύει ή αν ισχύει έχουμε μία blogoσφαιρα «αφαιρετική» που δεν είναι αντιπροσωπευτική της πραγματικής κοινωνίας. Με άλλα λόγια όλοι έχουμε ευθύνη. Ο καθένας στο επίπεδο του. Με προβληματίζει όμως η διαπίστωση ότι εγώ είμαι έτοιμος να αποδεχθώ πολύ μεγαλύτερες δόσεις κριτικής και αυτοκριτικής απ΄ ό,τι αρκετοί συνομιλητές μου, που μιλούν στο όνομα των πολιτών και της κοινωνίας και όχι μόνο στο δικό τους έστω και ανώνυμα.

Ενημέρωση Πολιτικού Ημερολογίου

Με τις πολλές και ενδιαφέρουσες συζητήσεις στο μπλογκ παρέλειψα εδώ και αρκετές ημέρες να αναφερθώ στις πολιτικές δραστηριότητες και ομιλίες που μπορούν να είναι αφορμή για περαιτέρω συζήτηση και σε άλλα πεδία. Άλλωστε για πολιτικό ημερολόγιο πρόκειται και πρέπει να το ενημερώνουμε. Τις τελευταίες λοιπόν ημέρες συνέβησαν τα εξής:
- Στις 4 Ιουνίου 2007 είχα την ευκαιρία να μιλήσω στη Θεσσαλονίκη σε μία πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση που οργάνωσε το Monthly Review για τις τελευταίες εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Βαλκάνια. Εδώ είναι αναρτημένη η ομιλία μου για όσους ενδιαφέρονται.
- Στις 6 Ιουνίου 2007 είχα την ευκαιρία και την τιμή να μετάσχω στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του διάσημου Βυζαντινολόγου καθηγητή σε πολλά πανεπιστήμια των Η.Π.Α. Σπύρου Βρυώνη για τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955 στην Κωνσταντινούπολή και οδήγησαν ουσιαστικά στον εξανδραποδισμό της ελληνικής ορθόδοξης κοινότητας. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας μίλησα στο συνέδριο του Ιδρύματος Κωνσταντίνου Καραμανλή για τις θεσμικές αντιλήψεις του Καραμανλή, ένα ζήτημα εξαιρετικά ενδιαφέρον γιατί αυτές έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το ισχύον Σύνταγμα της χώρας, το οποίο βεβαίως έκτοτε αναθεωρήθηκε δύο φορές, αλλά δεν παύει στην αφετηρία του να βρίσκεται η πρωτοβουλία του 1974 και οι συνθήκες της μεταπολίτευσης.
- Στις 11 Ιουνίου 2007 ξεκίνησε ένα πάρα πολύ σημαντικό συνέδριο: το 7ο Παγκόσμιο Συνέδριο Συνταγματικού Δικαίου που οργανώνει η Διεθνής Ένωση Συνταγματικού Δικαίου και η Ένωση Ελλήνων Συνταγματολόγων. Σε λίγες μέρες θα αναρτηθεί η ομιλία μου στην ιστοσελίδα μου και θα δημοσιευθεί στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Το θέμα της συζήτησης είναι: «Ξανασκεφτόμαστε τα όρια του συνταγματικού δικαίου». Τα θέματα που συζητούνται στο συνέδριο αφορούν το σύνταγμα ως πεδίο, όπου αναπτύσσονται οι συγκρούσεις και διασφαλίζεται η σταθερότητα, τις νέες ιδεολογικές αμφισβητήσεις που προβάλλουν εναντίον του συνταγματισμού με αφορμή φαινόμενα όπως η τρομοκρατία, ο φονταμενταλισμός κ.ο.κ., η σχέση κράτους και εκκλησίας, ο ρόλος των διεθνών και περιφερειακών δικαστηρίων, όπως το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κ.ο.κ.

Η μπλογκόσφαιρα ως δημόσιος χώρος

Με αφορμή τις δηλώσεις μου για την Αμαλία, την πρωτοβουλία που πήρα να φέρω το ζήτημα στη Βουλή και τις θέσεις μου για το ΕΣΥ, που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μου και στις οποίες παρέπεμψα ήρθαν πολλά σχόλια που κινούνται γύρω από δύο –τρία μεγάλα θέματα:
Πρώτον, η κατάθεση μιας αναφοράς και μιας ερώτησης στη Βουλή δεν συνιστά προφανώς ούτε επανατοποθέτηση, ούτε πολύ περισσότερο «λύση» για τόσο μεγάλα θέματα. Προκαλείται όμως μία συζήτηση, ασκείται όχι μόνο κοινωνική αλλά και κοινοβουλευτική πίεση και κυρίως έρχεται αναγκαστικά η Βουλή αντιμέτωπη με τον αυθεντικό λόγο της Αμαλίας. Οι bloggers μπορεί να είναι εξοικειωμένοι με το λόγο αυτό, αλλά αυτό δεν ισχύει για την μεγάλη πλειονότητα των πολιτών και βέβαια για την μεγάλη πλειονότητα του πολιτικού κόσμου. Θεωρώ περιττό να απαντήσω σε σχόλια που αποδίδουν στις κινήσεις μου αυτές μικροκομματικές προθέσεις ή προθέσεις προβολής. Ελπίζω κάθε καλόπιστος άνθρωπος να αντιλαμβάνεται ότι εμένα προσωπικά δεν μου λείπουν ούτε ευκαιρίες προβολής στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ούτε ευκαιρίες αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση στη Βουλή.
Δεύτερον, αντιλαμβάνομαι απολύτως τη σκληρή κριτική, ακόμη και την αγανάκτηση για την κατάσταση που επικρατεί σε πολλές δομές του ΕΣΥ. Όποιος διαβάσει τις θέσεις μου θα διαπιστώσει ελπίζω ότι ξεκινώ από μία ρεαλιστική καταγραφή της κατάστασης, προσπαθώ να εντοπίσω τα βαθύτερα αίτια και να προτείνω συγκεκριμένες και εφαρμόσιμες λύσεις. Άλλωστε εγώ εκφράζομαι εδώ δημόσια και επώνυμα, άρα ό,τι λέω τελεί αργά ή γρήγορα υπό έλεγχο.
Τρίτον, εξακολουθώ να προβληματίζομαι βαθιά με τον μεγάλο αριθμό αντιβουλευτικών σχολίων που αναπαράγουν στερεότυπα γνωστά από την τηλεόραση. Η ευρωπαϊκή ιστορία μας έχει δείξει ότι ο εύκολος και ισοπεδωτικός αντιβουλευτισμός οδηγεί στον αντικοινοβουλευτισμό και τελικά στην αμφισβήτηση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Φαντάζομαι ότι όλοι εμείς που πιστεύουμε στις δυνατότητες συμμετοχής που προσφέρει ο νέος ηλεκτρονικός δημόσιος χώρος (η λεγόμενη μπλογκόσφαιρα) θέλουμε κάτι παραπάνω και όχι κάτι λιγότερο από τους ισχύοντες δημοκρατικούς θεσμούς. Άλλωστε ο μόνος θεσμός εξουσίας που υπόκειται στον συνεχή έλεγχο των πολιτών είναι το Κοινοβούλιο και η κυβέρνηση που στηρίζεται από αυτό. Δεν ισχύει το ίδιο με τους θεσμούς οικονομικής, επικοινωνιακής ή πολιτιστικής εξουσίας.

Και πάλι για την Αμαλία

Και πάλι για την Αμαλία

Η παρέμβαση μου για την Αμαλία και ιδίως η πρωτοβουλία μου να καταθέσω στη Βουλή ως αναφορά αυτούσιο το περιεχόμενο του blog της Αμαλίας προκειμένου να προκληθεί η αναγκαία συζήτηση και να ασκηθεί η μεγαλύτερη δυνατή πίεση στους αρμόδιους υπουργούς, προκάλεσαν πολλά σχόλια στα οποία θέλω να απαντήσω. Τα σχόλια αυτά είναι –όπως συμβαίνει πάντοτε σε τέτοιες περιπτώσεις- αντιφατικά: Κάποιοι δηλώνουν την συμφωνία και την ικανοποίηση τους, κάποιοι προτείνουν ιδέες για πρόσθετες κινήσεις, όπως π.χ. τη συλλογή υπογραφών από όλους τους βουλευτές σε μία ενιαία ερώτηση, κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι τέτοιες πρωτοβουλίες δεν ακυρώνουν τις ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ για το ΕΣΥ κ.ο.κ.
Κατά τη γνώμη μου το σημαντικό είναι να καλλιεργείται και να διατηρείται η ευαισθησία της κοινωνίας των πολιτών, με όλο τον πλουραλισμό που αυτή εκ των πραγμάτων εμπεριέχει. Τραγικές περιπτώσεις, όπως αυτή της Αμαλίας και η πολύ πρόσφατη του νεογέννητου που δεν μπόρεσε να μεταφερθεί σε νεογνολογική κλινική επειδή δεν υπήρχε διαθέσιμη φορητή θερμοκοιτίδα, δεν μηδενίζουν το ΕΣΥ, αλλά αναδεικνύουν τις αρνητικές ή ακόμη και σκοτεινές πλευρές του.
Όλα αυτά τα προβλήματα δεν προέκυψαν τα τελευταία τρία χρόνια. Υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό. Δεν αρνούμαι ούτε αγνοώ τις δικές μας ευθύνες και τις προσωπικές μου στο μέτρο που μου αναλογούν ως μέλος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, έστω και σε άσχετα με την υγεία υπουργεία.
Δικαιούμαι όμως να θυμίσω ότι, πρώτον, το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που ίδρυσε και συγκρότησε το ΕΣΥ και δεύτερον, ότι τα τελευταία τρία χρόνια όλα τα προβλήματα επιδεινώθηκαν.
Η υπόθεση της Αμαλίας πρέπει να φέρει στο προσκήνιο το πολύ μεγάλο ζήτημα του κοινωνικού κράτους και ειδικότερα της εθνικής πολιτικής υγείας. Είχα την ευκαιρία – την ήθελα και την περίμενα την ευκαιρία αυτή – να ασχοληθώ με την πολιτική υγείας από την άνοιξη του 2005 έως το καλοκαίρι του 2006 ως υπεύθυνος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και έτσι διαμόρφωσα μία πολιτική πρόταση παρέμβασης στον τομέα αυτό που κατά το μεγαλύτερο μέρος της ενσωματώθηκε στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Όλα αυτά τα υλικά και οι θέσεις μου βρίσκονται και εδώ. Οι θέσεις μου προσπάθησα να είναι ιστορικά δίκαιες, δηλαδή αυτοκριτικές, αλλά όχι ισοπεδωτικές, ρεαλιστικές, εφαρμόσιμες, δημοσιονομικά εφικτές και όσο γίνεται περισσότερο αντιγραφειοκρατικές.
Έχουμε ηθική υποχρέωση και προσωπικά έχω ηθική υποχρέωση, αυτές τις προγραμματικές θέσεις την επόμενη φορά να τις εφαρμόσουμε χωρίς εκπτώσεις.

...πρώτη μικρή νίκη...για την Αμαλία

Με ενημέρωσαν ότι τελικά έγιναν δεκτά ως αναφορά τα εκτυπωμένα κείμενα του blog της Αμαλίας που κατέθεσα χθες.

Το γεγονός αυτό θεωρώ πως είναι μία πρώτη μικρή νίκη των φίλων της Αμαλίας.

...για την Αμαλία...

Δυστυχώς οι υπηρεσίες της Βουλής αρνήθηκαν να παραλάβουν ως αναφορά την εκτύπωση του blog της Αμαλίας που υπέβαλα, με τον ισχυρισμό ότι εμπεριέχει υβριστικές φράσεις!
Ζήτησα να επιληφθεί η Πρόεδρος της Βουλής που μαθαίνω ότι βρίσκεται στο εξωτερικό ή έστω ο Α΄ Αντιπρόεδρος που την αναπληρώνει. Κατόπιν αυτού έφερα ήδη το ζήτημα στη Βουλή με τη μορφή ερώτησης προς τους αρμόδιους Υπουργούς.
Βέβαια μια ερώτηση μπορεί τυπικά να είναι ισχυρότερη από την αναφορά, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η ισχύς βρίσκεται στο ίδιο το γεγονός, στο λόγο της ίδιας της Αμαλίας και των φίλων της. Γι΄ αυτό θέλω να υπάρχει αυτούσιος στα πρακτικά της Βουλής ο αυθεντικός λόγος της Αμαλίας.

Για την Αμαλία

Όλο το blog της Αμαλίας το κατέθεσα στη Βουλή ως αναφορά και άρα ως αντικείμενο κοινοβουλευτικού ελέγχου προς τους Υπουργούς Υγείας, Απασχόλησης και Δικαιοσύνης.

Για την Αμαλία

Πριν από αρκετές εβδομάδες ένα μήνυμα εδώ μου υπεδείκνυε να δω fakellaki.blogspot.com και έτσι γνώρισα την περιπέτεια της Αμαλίας. Σχεδόν ταυτόχρονα υπήρξε το μεγάλο ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης. Και πράγματι καμία έκθεση ειδικών, κανένα πολιτικό κείμενο για την κατάσταση του συστήματος υγείας δεν μπορεί να συγκριθεί με όσα έγραψε και κυρίως με όσα βίωσε η Αμαλία.
Όλα όμως αυτά φαίνονται πολύ αχνά μπροστά στον πόνο, το βαθύ αίσθημα αδικίας και την δίκαιη οργή της Αμαλίας. Τί μπορούσε να της πει ένας πολιτικός, που να μην φαντάζει κοινότοπο και ουσιαστικά αδιάφορο;
Ελπίζω και εύχομαι να μπορέσουμε να κάνουμε πράξη όλα όσα λέμε τώρα για το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αυτό όμως δεν θα είναι ούτε επαρκές μνημόσυνο για την Αμαλία ούτε παρηγοριά για την οικογένεια της.
Μπορεί όμως να είναι μία μικρή ένδειξη πως κάτι κινείται στον τόπο μας, πως όχι μόνο καταλαβαίνουμε ποιά είναι η πραγματικότητα, αλλά θέλουμε και να την αλλάξουμε. Και ευτυχώς η Αμαλία είχε το σθένος και την ικανότητα να αναδείξει όχι μόνο τις σκοτεινές, αλλά και τις πολλές φωτεινές όψεις του Εθνικού Συστήματος Υγείας και των ανθρώπων που το υπηρετούν.
Δυστυχώς όμως δεν αρκούν αυτοί για να εξισορροπήσουν και να εξαφανίσουν τις κακές πρακτικές που ενοχλούν βαθιά και κυρίως ταλαιπωρούν και εκθέτουν σε κίνδυνο συνανθρώπους μας.

Blog

Στην Ελευθεροτυπία του Σαββάτου δημοσιεύτηκε ένα σχόλιο μου για τα μπλογκ το οποίο θεωρώ σωστό να επαναλάβω εδώ.

Τελευταίες δραστηριότητες...

Τρεις ομιλίες σε πανεπιστημιακούς χώρους, σε εκδηλώσεις οργανωμένες από την ΠΑΣΠ είχα την ευκαιρία να κάνω την προηγούμενη εβδομάδα ενόψει των σημερινών (9.5.2007) φοιτητικών εκλογών. Μίλησα στο Ρέθυμνο, στο Ηράκλειο και στη Θεσσαλονίκη και συζήτησα με φοιτητές όλων των αντιλήψεων που εκφράζουν την αγωνία τους για την κατάσταση στο πανεπιστήμιο, για το εργασιακό και προσωπικό τους μέλλον, αλλά και για την κατάσταση της χώρας που ταλανίζεται μέσα σε ένα κλίμα απαισιοδοξίας και καθολικής αμφισβήτησης.
Το Σάββατο (5.5.2007) επισκέφθηκα τη Δράμα όπου συναντήθηκα με το παραγωγικό δυναμικό της περιοχής, συζήτησα με τους εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης και μίλησα σε ανοικτή εκδήλωση που οργάνωσε η νομαρχιακή επιτροπή του ΠΑΣΟΚ με θέμα την πολιτική συγκυρία και τις προγραμματικές προτάσεις του ΠΑΣΟΚ.
Τέλος, την Κυριακή (6.5.2007) μίλησα στη Θεσσαλονίκη στο Ολύμπιον, στη Πλατεία Αριστοτέλους με θέμα : «Από το σκάνδαλο των ομολόγων στο μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος» και κάνοντας τη τη διαπίστωση ότι η κυβέρνηση δεν έχει πια την πολιτική και ηθική δυνατότητα να χειριστεί με κάποια προοπτική το ασφαλιστικό, παρουσίασα τις προγραμματικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ για το ασφαλιστικό, τις οποίες είχα την ευκαιρία ήδη πριν από ένα περίπου χρόνο να παρουσιάσω στη Βουλή, στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων, που υποτίθεται θα συντόνιζαν τον διάλογο για το ασφαλιστικό.
Ο διάλογος όμως αυτός δυστυχώς εγκαταλείφθηκε για να αντικατασταθεί από περιοδικά επαναλαμβανόμενες κινδυνολογίες και απειλές κατά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων που ευτυχώς αναγκάστηκε νε εγκαταλείψει τώρα η κυβέρνηση μετά την ανάδειξη του ζητήματος των ομολόγων. Αυτή η τελευταία ομιλία μου μόλις απομαγνητοφωνηθεί θα αναρτηθεί στην ιστοσελίδα μου, γιατί ο σχετικός διάλογος είναι πάντοτε αναγκαίος και χρήσιμος.

Τι απέγινε η Θεσσαλονίκη του πολιτισμού;

Αυτό ήταν το θέμα της δημόσιας συζήτησης που διοργανώθηκε με πρωτοβουλία μου το περασμένο Σάββατο 28 Απριλίου 2007 στην Αποθήκη 1 του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού εκπροσώπων διαφόρων φορέων της πόλης και κυρίως πολιτών που θεωρούν το ζήτημα αυτό κρίσιμο για το ίδιο το μοντέλο και τις προοπτικές ανάπτυξης της Θεσσαλονίκης.
Εδώ βρίσκονται τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά της συζήτησης αυτής που μπορεί να συνεχιστεί και από εδώ, εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον.